Op de juiste plaats en op het juiste moment
14/12/2019
| Door
Laura
|
Reizen
Mijn eerste 3 maanden ESC bij ICPI in Georgië
ვაიმეეეეეე, veruit de meest voorkomende uitdrukking in de Georgische taal. Vanuit mijn ervaring kan het in elk soort situatie gebruikt worden om elk soort gevoel uit te drukken, van grote verbazing en pure vreugde tot intens verdriet en alles ertussenin. Deze uitdrukking omvat waarschijnlijk ook mijn ervaring in Georgië tot nu toe.
“Het is moeilijk dingen te verwoorden die gevoeld worden in het hart, in iets dat zo beperkend is als taal”
We zijn allemaal op zoek naar kleine stukjes geluk in het leven, zoals zonnestralen op bewolkte dagen of bloemen die groeien uit scheurtjes in beton. Sinds ik mijn ESC ben gestart in Georgië, heb ik het gevoel dat ik een heleboel van die kleine ‘gelukjes’ heb verzameld in een korte tijd. Ik voel me op mijn gemak en vol energie en motivatie tegelijkertijd. Ik denk dat dit waardevolle en interessante emoties zijn om nog een tijdje aan vast te houden."
Het is vrijwel onmogelijk om precies te beschrijven wat mijn hart verwarmt en ik weet zelfs niet zeker wat die zonnestralen betekenen.
Misschien is het het geweldige ondersteunende team bij ICPI (International Center for Peace and Integration).
Misschien zijn het die fantastische vrienden hier om me heen.
Misschien is het de prachtige natuur en nieuwe plekken om te verkennen.
Misschien de Georgische keuken met khinkalis, khachapuri en lobio.
Misschien is het de Georgische wijn.
Misschien is het de job waar ik van hou, die me de kans geeft dingen te combineren waar ik een passie voor heb.
Misschien is het de sfeer hier onder de jeugd in Tbilisi.
Misschien zijn het de internationale projecten.
Misschien is het de impulsieve en minder gestructureerde manier van leven.
Misschien is het het dansen, zowel in clubs als theaters.
Misschien is het de uitdaging om de sierlijke taal te leren.
Misschien is het dat oude vrouwtje dat me omhelsde toen ik haar niet begreep.
Misschien waren het de jongens die mijn koffer de trap op droegen.
Misschien is het de betekenis die hier gegeven wordt aan ‘gemeenschap’ in de samenleving.
Misschien is het het liedje van de film ‘And then we danced’ dat zich in mijn hoofd blijft afspelen.
Misschien zijn het de grapjes en het eindeloos gelach.
Misschien zit het wel in sharing.
Misschien draait het om groeien.
Misschien gaat het om de verbindingen tussen dit alles.
Misschien is het wel dat gevoel van ergens te zijn op de juiste plaats op het juiste moment.
En misschien, heel misschien begint het verdacht veel te voelen als ‘thuiskomen’.
"Ik voel me dankbaar en gelukkig hier te mogen zijn, geïnteresseerd om meer te leren en ik ben nieuwsgierig naar wat er nog zit aan te komen, in de komende maanden, in het leven, in Georgië."
მშვიდობა,
ლაურა
(mshvidoba - peace out, Laura, december 2019)
Ook Yusuf doet ESC in Polen. Lees hier over zijn ervaring.
